SOKAKLARDA...

gece sensiz,

gece geçmek bilmiyor.

yürüyorum sokaklarda, hayalin sokak lambalarında,

geceyi aydınlatıyor.

sen içimi aydınlatıyorsun.

yürüyorum ana caddelerde, geçip gidiyor sesin kulaklarımdan...

otomobillerin geçip gittiği gibi.

sen ruhumu okşuyorsun.

yürüyorum ara sokaklarda, kokun kaplıyor içimi..

yayılıyor tüm bahçelerden,

bu koku sarhoş ediyor beni.

geçiyorum en izbe mahallelerden, tekmeliyorum yerdeki teneke kutuyu

yankılanıyor beynimde sesi

bir karabaş havlıyor ardımdan

yağmur çiseliyor şimdi...

yürüyorum yağmurda aklımda hep sen,

-şeker değilim ya- diyorum arada bir

nasıl olsa erimem.

toprak kokuyor hafiften, sen aklıma geliyorsun be güzelim

yüzüme kondukça damlacıklar, seni arar oluyor gözlerim.

işte bu yüzden;

gece, yağmur ve ben

hüzünlenirim.

gökyüzü hıçkırmaya başladı güzelim

indirdi demeye kalmadı, indirdi gözyaşlarını.

kana kana ağlıyor bulutlar...

beni soracak olursan, ıslandım donuma kadar!

dönüyorum daha hızlı adımlarla geçtiğim mahallelerden

aklımda sen...

yerde az önce tekmelediğim kutu.

bu ıslak bir düş!

koşuyorum artık,

kulaklarımda bir uğultu...

karabaş için hava hoş

bulmuş tabi kuytuyu...

Eylem Selen, 21.02.2000, saat 02:00




Şiirleri benim sesimden dinlemek için tıklayın...