YOKSUN

Ben vardım, sen yoktun
sen hiç olmadın zaten.
Bir büyük dünya ve yüreğim...
ya değerim?
bunu asla öğrenemeyeceğim,
öğrenemeyeceksin.
Beyhude bir bekleyiş...
sonsuza uzanan bir yol benimkisi,
seninkisi üstgeçit!
Hep uzaktan geçip gittin
ve ben seni hiç görmedim.
Ben 1970 lerden kalma bir asfalt,
sen 2000 yılının otoyolu!
Sen hızlı, sen pürüzsüz...
Ben yıpranmış, ben yamalı, ben yorgun
ama vefalı.
Sen hiç bahar olmadın, bense kırçiçeği...
hiç buluşamadık uçsuz bucaksız yeşil ovalarda.
Sen hep kırlangıç sürüsüydün, bense çınar ağacı.
Ben vardım, sen yoktun
ve ben varolamıyorum yalnız!
Hatırladığım sadece kokular, ürkeklikler, aşksızlık ve utanç.
Ne yazık sana;
bu utanç, bu aşksız zaman senin....
Ben onlardan önce de vardım,
şimdi de varım.
Sen yoksun.

Eylem Selen, 15.10.1999




Şiirleri benim sesimden dinlemek için tıklayın...